maandag 13 februari 2017

De Leeuwenrots van koning Kasyapa


In Sigirya beklimmen we de oude citadel van koning Kasyapa (ca. 500 na Chr.) .
Kasyapa, niet adellijke zoon van koning Dhatusena vermoordde zijn vader door hem in een muur te pleisteren, stootte zijn wel adellijke broer van de troon en verhuisde de hoofdstad naar de Leeuwenrots. In 11 jaar tijd  maakte hij er een onneembare vesting van.
Maar zijn broer zat niet stil en viel aan. Door een olifant die tijdens de veldslag schrok en de verkeerde kant op liep dachten de strijders van Kasyapa dat ze moesten terugtrekken. Kasyapa zag dat hij niet meer kon winnen en pleegde zelfmoord op het slagveld. Meer dan 1000 van zijn strijders vonden ook de dood.
Later werd de Leeuwenrots een kloostercomplex, maar werd veerlaten in de 17e eeuw. Pas in de 19e eeuw herontdekte de Britse majoor Forbes de Leeuwenrots weer .

 
De citadel ligt op een grote rots die ca. 200 m boven het landschap uitsteekt. Aan de voet van de rots liggen mooie tuinen en vijvers en op weg naar de top zijn prachtige fresco’s in de muren te zien.

 De weg naar boven is 1200 treden lang en gaat via uitgehakte  treden en ijzeren trappen met een stang om je vast te houden. Halverwege kom je bij een plat stuk waar je de poten van een leeuw ziet, waarnaar de rots genoemd is.
Vanaf dat punt kun je nog afhaken voor de top, maar als je toch doorloopt bereik je het enorme paleis van Kasyapa met waterbekkens, voorzieningen voor verdediging en verder weer naar beneden de andere kant van berg af allerlei ruimtes waarbij je je voor kunt stellen dat het “kamers” of misschien wel keukens of soldatenverblijven zijn geweest.
Al met al een hele mooie morgen, die gelukkig om 7 uur al begon, want ’s morgens vroeg  of laat in de middag is de beste tijd voor de beklimming ivm de hitte.
Tot slot: als je bedenkt dat iedere verandering aan de oorspronkelijke rots een gigantisch zware klus is weet je wel zeker dat er ook slaven moeten zijn gebruikt. 
In de vroege morgenmist de Leeuwenrots
Klim naar boven vanaf de leeuwenpoten, laatste stuk dus.
Leeuwenpoot aan de voet van de laatste steile trap.
 

Geen opmerkingen: