Back to basics

Hier vind je foto's van de hele reis!

Na een hele lange avond/nacht op airport Colombo (5 uur ) en met 43 x 9 passagiers in een KLM toestel (11 uur in de lucht)  werden we op Schiphol gezellig opgewacht door Lies en "de guppen", die voorjaarsvakantie hebben. Boets en de auto stonden op ons te wachten, dus we konden na de Starbucks meteen lekker  "op huus an".
Hoe  heerlijk verwend en welkom kun je je voelen...! Het was een heerlijke reis en we tellen wederom onze zegeningen.

 

Dáárom Colombo

Al meteen bij het bedenken van deze reis naar Sri Lanka had Dick het over een hele oude Boeddha van 400 na Chr die in het National Museum van Sri Lanka bij de ingang staat. Daarheen gingen we dus vanmorgen. Het vertrek duurde wat langer dan normaal, want Kassou moest afgelopen nacht in de auto slapen want er was geen plaats voor chauffeurs in ons hotel, een schande naar mijn mening, die ik zeker zal doorgeven aan de reisagent hier ter plaatse als we thuis zijn. Kassou stond dus op de verkeerde plaats op ons te wachten en pas na bellen verscheen hij. Toen wist hij ook nog niet de weg naar het museum....
Al met al reden om hem lekker vrijaf te geven voor vandaag en verder alles met een tuktuk te doen.
Het museum voldeed gelukkig aan de verwachtingen van Dick. Er waren trouwens nog hele mooie maskers en heel veel Hindoe beelden.

Boeddha bij ingang museum Colombo

 

Na het museum namen we een tuktuk naar het Fort, het oude centrum van Colombo bij de haven, waar vroeger de mensen met schepen Colombo bereikten. We liepen langs het warenhuis Cargills, uit rode baksteen opgetrokken en nog steeds een eyecatcher en geliefde plek om te shoppen.

Cargills uit de Engelse tijd

Ons doel in het Fort was het Dutch hospital, nu een chique gelegenheid om lekker in  de schaduw iets te gebruiken of diamanten of anderszins mooie edelstenen aan te schaffen. Erg leuk om te zien hoe onze historie daar voortleeft!

Tot slot liepen we naar de haven waar enorm verbouwd werd en we nog maar een glimp konden opvangen van het strand en de enorme boten die in  de haven lagen.

Met de tuktuk weer naar ons hotel terug, waar op de 26ste en bovenste verdieping een decadent zwembad is aangelegd en vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Omdat we komende nacht gaan vliegen zag ik het niet meer zitten te water te gaan tussen fanatiek trainende veel te dikke Aziaten compleet met badmuts en zwembrilletje. Maar interessant om te zien was het wel!

Zwemmen boven de wereld

 

Aan het eind van de middag maken we ons klaar voor de nachtelijke trip met KLM naar Amsterdam in bijna 12 uur tijd. Voor Dick weer een gangpad-plekje gescoord, zij het ten koste van een stoel bij een raampje, maar ja das Bein heeft altijd voorrang. Vroeg diner vandaag en dan een kleine 2 uur rijden naar het vliegveld, waar ook verbouwd wordt en waar inchecken daarom 5 uur van tevoren moet gebeuren. Gewapend met NRC, Volkskrant, FD en de Stentor digitaal paraat komen we de tijd wel door.

See you in the morning (dv).....

 

 



 Onder deze toepasselijke tekening hebben we de afgelopen nacht geslapen!

 

 

 





Kijkje achter de voordeur

Zondag 19 februari 2017
Omdat we vandaag een dikke 250 km moeten afleggen naar Colombo gaan we lekker vroeg op pad.
We rijden op de rustige zondagmorgen wegen naar Galle, een oud VOC fort en annex stad. De weg gaat steeds langs de kust met overal stranden en beach-resorts. Het is eigenlijk nergens druk, maar overal wordt gebouwd aan weer grotere en hogere hotels.
In Galle lopen we een uurtje door het oude fort, dat nu een absoluut toeristisch trekpleister is. Je ziet er nog NL straatnamen, zoals bijv. Lijnbaan. Onderaan het fort op het strand wordt druk gebaad en zelfs de moslimas gaan te water. In dit gebied wonen veel moslims en dat schijnt zonder problemen te verlopen volgens onze Kassou.

Galle gaat te water op zondag

Vuurtoren van het fort van de VOC

 

Na ons uitje in Galle komt de verrassing van de dag: Kassou vraagt of we het leuk zouden vinden langs zijn ouders te gaan, want we komen er pal langs. Dat accepteerden we graag en we slaan bij Bentota af naar de kust, waar zijn ouders en broer en zussen wonen. Allemaal dicht bij elkaar buiten de stad in twee huizen met grote stukken grond eromheen en gelegen aan een zandweggetje. Ongelooflijk primitief nog allemaal.... ook niet helemaal af. We mogen de pas geboren baby zien en de vader vertelt Dick in gebrekkig Engels over zijn oogoperatie (staar). De moeder is zorgzaam en helpt 3 maanden met de baby om daarna weer naar haar eigen huis te vertrekken. We zijn er ongeveer een uur gebleven, moesten thee drinken en koek eten zittend op  een bank, terwijl de rest eromheen stond. Ondertussen stond te tv aan: cricket op een Engelse zender.

Het was roerend te zin hoe trots ze op hun zoon zijn!

 

Hierna rijden we gedeeltelijk over de enige tolweg in Sri Lanka de laatste 70 km naar Colombo, een enorme stad, waar Kassou erg lang moet zoeken naar ons hotel. Omdat Dick hier graag het museum wil zien morgen slapen we hier. De meeste reisbureaus laten Colombo links liggen en kiezen Negombo als laatste stop voor de thuisvlucht.

Maar het is de moeite waard: super chique hotel met gelukkig fijne wifi en een kamer op de 12e etage met uitzicht op zee áls het morgen helder zou zijn. Ook een business center waar ik hopelijk over een paar uur weer een gangpad-plekje voor Dick in de KLM vlucht van morgennacht kan bemachtigen.

 

 





Geen tempels maar dieren

Zaterdag 18 februari 2017
Om 8 uur de berg af om in 4 lange uren met heel veel haarspeldbochten naar het zuidoosten naar Tissamaharanah in de vlakte te rijden. Ons hotel ligt in een groot soort tuin met allemaal huisjes en een zwembad. Leuk jong personeel dat het je graag naar de zin maakt.

Ons plan was om vandaag een bedevaartsplaats van de Hindus te gaan bezoeken, maar volgens Dick is dat nu niet interessant omdat het geen bedevaartstijd is.
Dus konden we toch nog naar het grootste natuurreservaat van Sri Lanka Yala van bijna  100.000 vierkante km groot.
We gaan met een 4wheel drive en rijden eerst 20 km door de stad en daarna 4 uur door het enorme park. We zien veel vogels, krokodillen, bizons, waterbuffels, en nog heel veel meer. Onderweg nog een dikke tropische regenbui, die maar heel kort duurde.

Af en toe een krokodil in deze stille meertjes

FF laten zien hoe mooi ik ben

Toekan hoog in de boom

Het is hier weer erg warm, na de koele dagen boven weer even wennen.
Total loss gaan we lekker eten op het open terras van het hotel, waar met regelmaat het licht uitvalt en de tropische buien ons blijven verrassen.
Cross your fingers voor het internet....

Cup of tea

Vrijdag 17 februari 2017

Vanuit de hoogte daalden we af via een mooie weg met wel duizend bochten naar het dal, waar we in Ramboda de watervallen bekeken. Heerlijk rustig nog zo vroeg in de morgen.... later op de dag is het hier erg druk en bovendien veel warmer.
Daarna deden we een theeplantage annex "fabriek' aan. Er werd heel goed uitgelegd hoe het in zijn werk gaat.

• Je kunt altijd theeblaadjes oogsten, het hele jaar door
• Je plukt alleen de bovenste drie blaadjes (licht groen)
• Plukken wordt gedaan door vrouwen, mannen werken in de fabriek.
• Binnen 48 uur is het geplukte blaadje "thee" geworden, dwz een van de soorten die ze hier maken. Dat zijn er eigenlijk 5, waarvan 3 heel erg zwart, allemaal poederachtig. Twee soorten zijn met nog zichtbare blaadjes, zoals bij ons gebruikelijk is.
• Er wordt erg milieuvriendelijk gewerkt, nergens vieze stank of rook.
• Per dag produceert men 2000 kg thee, die over de hele wereld wordt verkocht als Ceylon thee.

Na deze leuke excursie reden we terug naar boven naar ons hotel en kregen we nog even de gelegenheid rond te kijken in Nuwara Elya, een van oudsher Engels vakantieverblijf in de zomer. Dat is nog goed te zien aan de bouw van de huizen en de mooie parken. Overal kinderen in uniform aan de lunch in het park, allemaal met een mobieltje al dan niet in de aanslag. Feels like home :-)
Op tijd weer terug op onze koele basis in de hoogte om ons geestelijk voor te bereiden op de dag van morgen.

Watervallen van Ramboda

Scholieren in het park van Nuwara Elyia

Treinen

Donderdag 15 februari 2017

Vandaag reizen we met de trein door de heuvels naar het zuiden. Onze trein heeft een diesel locomotief en de wagons zijn met klassen. Wij hebben lekkere 2e klas plekken en rijden in 4 uur naar Nuwara Elyia. Overal onderweg theevelden met een heel ander soort plant dan we in Darjeeling India hebben gezien.
Kassou haalde ons van het station en brengt ons naar een hotel hoog boven de stad, waar we niet zo 123 even uit kunnen om de stad te verkennen. Deze stad was in de Engelse tijd een lustoord in de warme zomermaanden.
Toen we vanavond bij het eten in de eetzaal kwamen zag je de gasten allemaal met dikke truien en zelfs windjacks aan aan tafel zitten.
Heerlijk fris dus!
Het internet is hier heel matig en hopelijk gaat deze blog voor vandaag lukken!

Werken aan het spoor :-)

Theeplantages alom

 

Een weeshuis en een tuin

Woensdag 15 februari 2017

Om 7 uur in de morgen vertrokken we richting Colombo,  naar Pinnawela, naar het weeshuis voor olifanten. Hier worden olifanten opgevangen die zijn verstoten of ergens gewond of verlaten zijn aangetroffen. Ze hebben hier een heerlijk terrein en worden prima verzorgd. Ze worden twee maal per dag door het dorp heen naar de rivier gebracht om daar te baden en dat ziet er werkelijk heel erg leuk uit. Er gaat ook een flinke spuit met water overheen en je ziet dat de dieren het heerlijk vinden.

Er is veel belangstelling voor dit weeshuis, vandaag waren er ook heel veel scholen, kinderen in uniform en van alle leeftijden, keurig in de rij en gehoorzamend aan de leiding.

De jonge olifanten krijgen twee keer per dag de fles en dat gaat in een reuze tempo: slurf omhoog, bek open en fles erin door een verzorger. Binnen een minuut is de fles leeg en volgen er nog vier.

 

 Hierna rijden we terug richting Kandy  naar the Royal Botanic Gardens  in Peradenyia, aangelegd in 1371 door de toenmalige koning. Het is een prachtig gelegen terrein met wat heuvels en paden en een meertje in het midden. Langs een van de zijkanten stroomt de rivier. Er zijn veel kassen met orchideeën, cactussen, kruiden en buitenlands kweekgoed. We hebben er twee heerlijke uren doorgebracht, met als uitspatting een cappuccino (sort of......) met een brownie.

Bamboe (in NL ook als ondergoed!)

Overal ook bankjes, waar altijd een plekje vrij is. 

In de late middag heb ik het zwembad van het hotel ingewijd: een rechthoekige bak te midden van beton. Stoelen en een handige toegang moeten nog komen, maar het water was heerlijk en ik had het bad voor mij alleen .

Op je mooist naar het zuiden

Dinsdag 14 februari 2017

Vandaag verlaten we Sigirya en rijden we zuidwaarts  via Matale naar Kandy,  ca. 100 km.In Matale bezoeken we een kruiden- en specerijentuin, prachtig gelegen in een park met heel veel soorten bomen en planten.

We kregen uitleg over alles wat er groeit en bloeit en wat je ermee kunt doen. De man die ons alles vertelde liet ook de afdeling Ayurveda zien, cosmetica op natuurbasis. Hij vroeg of hij mijn oude rimpeltoet mocht insmeren, dan zou ik er binnen een week 25 jaar jonger uitzien. Dat sloegen we natuurlijk niet af en uiteraard  verlieten we uiteindelijk het pand met een lekkere pot crème. You never know , hoewel…..

In Matale bezoeken we na deze uitspatting een mooie maar rommelige Hind tempel. Heel veel beeldhouwwerk, bijzonder om te zien. Binnenin gaat het leven gewoon zijn gang, met bakje bloemen langs het hokje van de heilige en dan weer aan het werk.

Hierna in een stuk door naar Kandy, waar Kassou moeite had het hotel te vinden. Kandy ligt aan een meer en daaromheen in de hoogte liggen huizen en hotels en ook een groot aantal  scholen. Na eindeloos  vragen aan tuktuk-drivers vonden we ons hotel: op een heuvel  boven de stad gelegen met onze kamer met  prachtig uitzicht op een rivier. Na de  vijf dagen in een donkere kamer in Sigirya is dit echt een verrassing!

In de namiddag nog even naar de wereldberoemde Tempel van de Tand van Boeddha, waar je weer je schoenen uit moest doen en waar ik een lap moest aanschaffen omdat shorts voor dames én heren verboden zijn. Voor zulke domme toeristen staat er een verkoper bij de poort die uniseks saris  verkoopt aan de gedupeerden. Al die mensen kom je dan binnen weer tegen met hetzelfde  onhandig omgebonden katoentje. In een goed beveiligd gedeelte in het binnenste van de tempel is een deurtje en daarachter ligt een tand van Boeddha, die bijna nooit te zien is. De datum wordt zolang mogelijk geheim gehouden, naar zeggen eens in de 5 of 10 jaar is het zover.

Het was wel de moeite waard, want je ziet naast de toeristen veel Srilankezen die vroom en rustig met kinderen en grootouders de tempel bezoeken. In een dg zag ik  dus een Hindoe en een Boeddha tempel en zoals wel vaker is de laatste ook hier rustiger en ingetogener.

Tot slot maakten we een wandeling langs het meer, met prachtige tropische begroeiing langs de kant.  Het eten 's avonds tegen 8 uur was heerlijk, lekker pittig met maar één bezwaar: ze verkopen hier geen wijn......

 

Hindoe tempel Matale

Bellen moet ook in de tempel

Tempel van  de Tand van Boeddha

Langs het water.

 

 

 

 

 

De Leeuwenrots van koning Kasyapa

In Sigirya beklimmen we de oude citadel van koning Kasyapa (ca. 500 na Chr.) .

Kasyapa, niet adellijke zoon van koning Dhatusena vermoordde zijn vader door hem in een muur te pleisteren, stootte zijn wel adellijke broer van de troon en verhuisde de hoofdstad naar de Leeuwenrots. In 11 jaar tijd  maakte hij er een onneembare vesting van.
Maar zijn broer zat niet stil en viel aan. Door een olifant die tijdens de veldslag schrok en de verkeerde kant op liep dachten de strijders van Kasyapa dat ze moesten terugtrekken. Kasyapa zag dat hij niet meer kon winnen en pleegde zelfmoord op het slagveld. Meer dan 1000 van zijn strijders vonden ook de dood.
Later werd de Leeuwenrots een kloostercomplex, maar werd veerlaten in de 17e eeuw. Pas in de 19e eeuw herontdekte de Britse majoor Forbes de Leeuwenrots weer .

 

De citadel ligt op een grote rots die ca. 200 m boven het landschap uitsteekt. Aan de voet van de rots liggen mooie tuinen en vijvers en op weg naar de top zijn prachtige fresco’s in de muren te zien.

 De weg naar boven is 1200 treden lang en gaat via uitgehakte  treden en ijzeren trappen met een stang om je vast te houden. Halverwege kom je bij een plat stuk waar je de poten van een leeuw ziet, waarnaar de rots genoemd is.

Vanaf dat punt kun je nog afhaken voor de top, maar als je toch doorloopt bereik je het enorme paleis van Kasyapa met waterbekkens, voorzieningen voor verdediging en verder weer naar beneden de andere kant van berg af allerlei ruimtes waarbij je je voor kunt stellen dat het “kamers” of misschien wel keukens of soldatenverblijven zijn geweest.

Al met al een hele mooie morgen, die gelukkig om 7 uur al begon, want ’s morgens vroeg  of laat in de middag is de beste tijd voor de beklimming ivm de hitte.

Tot slot: als je bedenkt dat iedere verandering aan de oorspronkelijke rots een gigantisch zware klus is weet je wel zeker dat er ook slaven moeten zijn gebruikt. 

In de vroege morgenmist de Leeuwenrots

Klim naar boven vanaf de leeuwenpoten, laatste stuk dus.

Leeuwenpoot aan de voet van de laatste steile trap.

 

Volle kracht vooruit!

Vandaag is het zondag en heel erg warm. We rijden met Kassou naar Dambulla,  half uurtje vanaf ons hotel. Dambulla is bekend vanwege de 5  grot-tempels uit de eerste eeuw voor Chr.
Eerst klim je in heel veel treden 160 m naar boven, met heel veel andere toeristen en minstens even veel Srilankezen, voor wie het ook zondag is.

Eenmaal boven gaan de schoenen uit (leer is verboden op tempelgebied!)

In de 5 grotten zie je mooie muur- en plafondschilderingen en boeddha's in allerlei afmetingen en posities. Veel van die beelden zijn uitgehouwen in de rots.  Het mooist vond ik de liggende boeddha:

 Liggende boeddha

Voordat we terug gaan naar het hotel koopt Dick bij een soort drogist voor minder dan een euro een nieuwe dosis antibioticum, gewoon zo aan de toonbank, geen recept nodig. Voor de zekerheid, de noodvoorraad had ik immers gebruikt. Dit ter illustratie van de grote verschillen binnen de gezondheidszorg.
Tegen 10 uur waren we weer terug in het  hotel en in de middag was er een heuse safari om de zwarte olifanten te zien.  

 

Om 14 uur op weg naar een echte safari met een jeep in het Minneriya natuurreservaat om olifanten te spotten. Het reservaat bestrijkt een enorm gebied met grote plassen water, veel gras, palmbomen en ook bamboe.

De jeep ging door geulen, over bulten en soms ook door water. We zagen inderdaad olifanten, grote bruine, zonder de ivoren slagtanden. Volgens de gids worden die slagtanden afgesneden om stroperij tegen te gaan. Dat zoeken we nog even uit...

Olifanten die voor tempels worden gebruikt mogen hun mooie ivoren tanden houden. Terwijl ze die daar natuurlijk helemaal niet nodig hebben.....

Er was ook een groot aantal vogelsoorten zoals ooievaars, pauwen, reigers, soort pelikanen en nog heel andere die we niet herkenden.

Al met al een leuke informatieve middag  en dag!

 

Familie neemt het zondagse bad

Overal  kleine witte vogels, soms in zwermen

 

Vastgelopen jeep , alles zonder stress, met veel geschreeuw en lol

 

 

 

 

Dompertje

Na de flinke wandeling van donderdag bleek dat ik koorts had en in nacht erop begon ik enorm te hoesten en stelde Dick een griepje vast. Voor het eerst in ca. 40 jaar... mag ik niet mopperen toch?
Een Canadese dame naast me in het vliegtuig zat enorm te snotteren... dat is vast de oorzaak.
Hoe dan ook gaat Dick alleen met Kassou op  stap. Gisteren (vrijdag) naar Anuradhapura waar iedereen in het wit liep, want het is Poya day: met volle maan hebben de Srilankezen een vrije dag, mogen geen alcohol en kleden zich in het wit. Volgens de ober die me hier verwent met heet water en gember valt dat alcoholverbod wel mee.
Omdat onze Kassou nauwelijks Engels spreekt huurde Dick in Anuradhapura een gids, leraaar Engels, die alles mooi uitlegde.

Anuradhapura (57.000 inw.) ligt in noordelijk centraal Sri Lanka en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is een voormalige hoofdstad uit de tijd van de Srilankaanse koningen. Anuradhapura staat bekend om zijn goed gepreserveerde ruïnes van de oude Srilankaanse beschaving. De oude hoofdstad staat vol met stoepa’s (boeddhistische bouwwerken met relieken van een boeddhistische heilige), zoals de Ruwanweliseya stoepa en andere historische bouwwerken. Voor de boeddhisten is Anuradhapura een heilige stad. In deze stad werd na de introductie van het Boeddhisme in 246 v. chr. een jonge boom geplant (bodhi boom) afkomstig van de boom waaronder Boeddha zijn verlichting heeft bereikt. Deze boom zou nu naar zeggen de oudste boom ter wereld zijn.

De grootste stoepa van Anuradhapura 

Oudste bodhi boom ter wereld.

Vandaag, zaterdag, gaat Dick weer alleen :-( naar Polonnaruwa. Hij heeft op voorhand gisteren alvast een Engels sprekende gids besteld.

Polonnaruwa werd de tweede koningsstad van Sri Lanka omstreeks 1070 na Christus onder koning Vijayabahu I. Polonnaruwa was beter te beschermen tegen aanvallen vanuit zowel het zuiden van India als vanuit het zuidoosten van Sri Lanka zelf. Een ander voordeel bleek dat er minder muskieten zitten. 

De Sathmahal Prasada (“Het zeven verdiepingen gebouw”) is gebouwd in een unieke getrapte piramide vorm van zeven vierkante verdiepingen. De oorsprong van het gebouw is onbekend, het gebouw wordt nergens genoemd. Op Sri Lanka kom je nergens deze bouwstijl tegen, het dichtstbijzijnde qua stijl is de Wat Kutkut in Lamphun in Thailand , gebouwd in de 8e eeuw. Hieruit wordt vermoed dat de Sathmahal Prasada in Polonnaruwa Thaise of Cambodjaanse invloeden heeft.

Sathmahal Prasada,
vierkante stupa, waarvan er maar 4 zijn in Sri Lanka 

Beeld van de gestorven Boeddha in rotstempel Gal Vihara

Na deze overdaad aan tempels etc.liet Dick het natuurpark Minneryia zitten, kwam snel terug naar het hotel en was de verdere dag volledig uitgeteld. Zelfs het toch bestelde biertje liet hij staan...





Naar het noorden

Vandaag verlaten we Negombo en de kustregio en geen noordwaarts naar het binnenland, naar Sigirya. We rijden met Kassou over de overvolle wegen, soms vierbaans zonder afscheiding, maar meestal driebaans. Inhalen doe je op de gok en het is met name oppassen op de vele tuktuks, die gewoon tussen het andere verkeer doorrijden,  vaak beladen met grote rollen gaas of tientallen flessen in een soort net.
 De komende vijf nachten slapen we in Sigirya, in The garden of Eden (dat belooft wat!) een prima uitvalsbasis om het roemrijke verleden en de mythen van Sri Lanka te verkennen... daarvoor zijn we hier!
Aangekomen in ons hotel  inspecteren we eerst het zwembad en  de wifi ( resp. 1 m diep  en alleen beschikbaar in de lobby).
Volgens de reisbeschrijving kun je hier fietsen huren en door de rijstvelden rijden... maar dat viel tegen. De fietsen waren absoluut ongeschikt en bovendien was er nowhere een rijstveld te bekennen.
We zijn toen zelf op stap gegaan voor een ommetje en kwamen uit in het achterland, waar de mooiste huizen stonden, met mega tuin en alles keurig aangeharkt. Er is hier nog groot verschil tussen arm en rijk, ook wat de gezondheidszorg betreft.
Op de terugweg stuitten we zomaar aan grote weg (tweebaans) op een aantal stalletjes, die tegen 4 uur net weer open gaan. De cola was lekker koud en de biscuitjes heerlijk tijdens onze wandeling van bijna 2 uur in de hitte (26 graden), maar droog,  dus best uit te houden.

Ze hebben bijna alles!

De elektriciteit kan nog wel een facelift gebruiken.... 

Vismarkt en nog veel meer

Na een lange nacht lekker doorslapen staan we om 8 uur klaar voor een bezoek aan de Fishmarket van Negombo. We rijden erheen met onze chauffeur, die matig Engels spreekt maar des te beter kan rijden in het chaotische verkeer. De vismarkt ligt aan een baai in de Indische oceaan en bestaat uit stalletjes waar elke dag verse vis wordt verhandeld. Van hele grote vissen tot hele kleine, met hele grote en heel veel kleine bootjes opgevist uit zee. Er is een levendige handel en het is heel leuk te zien hoe de lange sleepnetten worden geleegd en weer netjes worden opgerold voor de volgende dag. Heel veel mensen zijn  er aan het werk, rustigjes aan... geen gestress.

Vis uit het net schudden en het daarna netjes oprollen voor morgen.

 

"Droogrek "voor de netten.

 

Klaar voor verkoop.

Na de markt ontstaat er een levendige discussie tussen Dick en de chauffeur, want Dick heeft zijn zinnen gezet op een bezoek aan het "Dutch chanel"(NL kanaal) gegraven door VOC een paar eeuwen geleden. Omdat de chauffeur het niet wist (of niet snapte) en dat niet wilde toegeven werden er allerlei tuk-tuk mannetjes aangesproken en werd er eerst nog een poging gedaan ons een Hindoetempel  te laten bekijken. De aanhouder wint (weet ik immers al 54 jaar!) en uiteindelijk zaten we in een klein bootje en voeren we via het bewuste kanaal door de lagune die uitkomt in de Indische oceaan bij Negombo. Prachtige tocht, met veel vogels en allerlei kleine bootjes, vooral catamarans.
Verscholen in een eilandje in de lagune huizen een aantal apen die met de zwarte kauwen vechten om de toegeworpen resten fruit van de voorbijvarende boten zoals de onze. Fruit is er hier in overvloed, vooral bij het ontbijt, overheerlijk!

Kanaal gegraven door VOC

 

 

Om 14 uur reden we in de Honda en Kassou (chauffeur) naar een stad 15 km naar het noorden waar een batik fabriekje staat met annex mooie winkel. Daar ging ik voor de bijl voor het allermooiste tafelkleed ever, met bijbehorend 10 mooie servetjes. "Thuisgekomen" lekker zwemmen en buiten eten.

Deze dag kan niet meer stuk :-)

 

 

  .
 

KLM en Negombo

Maandagmorgen 6.2.2017 : weggebracht door Lies en vertrokken vanaf Schiphol:

We zijn uitgebreid verwend met hapjes, films en oplaadpunten voor de gadgets (die het soms deden) en in 11 uur tijd met KLM naar Sri Lanka (Colombo) gevlogen. Ik ben weer helemaal bij met Soof 2, Gooische Vrouwen en Floortje Dessing. Bij aankomst was het 01.30 in de nacht en werden we met een auto naar ons hotel in Negombo gebracht. Fijne kamer mét internet.

Dinsdag 7.2.2017 na het ontbijt zijn we eerst langs het lange strand gelopen om de situatie een beetje te verkennen. Het strand ligt aan een baai en is veel minder geëxploiteerd dan bij ons. Bovendien veel zwerfvuil en natuurlijk overal mannetjes die van alles te koop aanbieden, maar niet al te hinderlijk. De mensen zijn over het algemeen heel vriendelijk en spreken altijd wel een klein beetje Engels.
De temperatuur is hoog en daar moeten we echt aan wennen. Dick kan dat beter dan ik. Gelukkig koop je op iedere hoek van een straat 1,5 l water, ook nodig voor het tandenpoetsen.
Langs de vloedlijn liggen de catamarans waarmee hier veel vis wordt gevangen.

 

 

In de middag hebben we lekker gezwommen in het minibad van ons hotel, dat we voor ons alleen hadden en 's avonds superlekker gegeten in de open lucht: voor mij allemaal vegetarisch en precies goed van scherpte gekruid. Dick at kip, zo donker als oma's haas, maar ook pittig van de kruiden. Biertje erbij, we zijn tevreden en maken er an early night van!